. بيا تا بگويم

............... بيا تا بگويم

از خورشيد درخشان ،

خورشيد مردم قهرمان و از كار افتاده كه

خاك با شهوت پايان ناپذيری به درونش ريخته است ،

اكنون گرم گرم ،

اكنون خاموش ناپذير ،

اكنون پر از ميوه های رسيده ،

باغچه های بهاری خود را بر دنيا می گستراند ،

و لبان معشوقه های زيبا روی ، ما را به عشق و مبارزه فرا می خواند ،

نه بخاطر رسيدن كارد به استخوان ،

نه بخاطر شليك تيری از كمان ،

بلكه به خاطر پايان سلطنت بزرگان ،

پايان ظلم ،

به آرزوی روزهای روشن ،

به اميد جهانی نو ،

و صورتهايی كه حيثيت جسورانه ای دارند ،

و جهانی كه همه را با ايمانشان به مبازه ميطلبد ،

جهانی كه در برابر امپرياليسم ايستاده است ،

و جوانان مبارزی كه با خنده به سوی مرگ ميشتابند .

خروشان باد پرچم عظمشان ،

خروشان باد ، خروشان باد .

روشن باد دل خسته مادرم كه با كينه ،

به مبازه برخاسته است ،

دهان پر دردی كه دندانهايش فرو ريخته است ،

وچشمانی كه آماده گريستن است ،

و صبر بينهايتش كه كوه ها را ذوب ميكند ،

و رحمتش ،

يعنی انسانيت به تمام معنا .

شسته شود ، پاك گردد در ميان نهرهای زلال

و پايان پذيرد معاش سخت و طاقت فرسا ،

پايان پذيرد نان گرم و پياز .

عهد كرديم ،

وفا كرديم ،

سر داديم .

دوستان ، آنكه مرده ، مرده است ،

و ای دشمنان ،

آنكه زنده است ادامه خواهد داد .